Rany! Zmiany!

Rany, rany! Ale zmiany!

A nasz Julek wciąż czekany!

Czy już zechce wyjść z mamusi?

Przecież może- acz nie musi!

U nas wielkie jest przejęcie,

Ciągle nerwy i napięcie,

Zmiany, zmiany, Julek rany!

Kiedy wyjdziesz nasz kochany?

Choć wciąż trochę do terminu,

Wieść jest taka pośród gminu,

By tym dniem dość szacunkowym

Nie zaprzątać sobie głowy.

Ależ wokół się zadziało-

Tacie awans się dostało!

Julek nie wie co się dzieje:

Czy ten tata wciąż istnieje?

Rzadziej teraz Julka lula,

Za to Julek chętniej hula,

I do taty rwie się snadnie:

Lada dzień a- fik!- wypadnie!

Julku, porcje przytulania,

Masz tu u mnie do wybrania.

Wkrótce wszystko nadrobimy:

I się mocno przytulimy.

Praca nieco się zmieniła

Tatę mocno zatrybiła,

A blog leży zaniedbany-

I złorzeczą fanki-mamy.

Zmiany, zmiany, świat wiruje,

W brzuch Emilkę Julek kłuje.

Zuch się pcha na zewnątrz nogą:

Nie wie którą wyleźć drogą.

Po podwórku kotek hasa

I wpierdziela wciąż Whiskasa,

Posiadacze kotów: proszę-

Choć w Biedronce są za grosze,

Nie kupujcie im tej karmy,

Bo wasz los się stanie marny!

Zeza wciąż przy misce siedzi

I lodówkę wzrokiem śledzi.

Tylko miauczy, je i bździ.

No- czasami jeszcze śpi.

Trochę nawet nam zgrubiała,

(Zwykle jeść się tak nie rwała)

Teraz lepiej niech przestanie

Bo się tłustym zwierzem stanie!

Zmiany, zmiany: wszędzie zmiany!

A mój blog wciąż rymowany.